Z cyklu podglądamy i polecamy – Des Forges Residence
Rezydencja Des Forges manifestuje głęboką wizję twórczą, szanującą bogactwo kulturowe obszaru Boulevard des Forges oraz jego fizyczne ramy. Inspirując się narracją związana z otaczającą przyrodą wzdłuż rzeki St. Maurice, samo dzieło to wyjątkowy wyraz sztuki oparte na charakterystycznych cechach tego miejsca. Opierając się na przemysłowym, lecz poetyckim dziedzictwie regionu, projektowany dom ukształtowano w taki sposób, aby precyzyjnie oddać i szanować zbocza, panoramę, roślinność oraz kręte zakola rzeki. Ten projekt może stanowić fundament dla mocnej idei, generującej wysokiej klasy architekturę, jednocześnie będącą świadomą ekologicznie.
Wybór miejsca
Usytuowany na wysokości 55 metrów, na skraju strefy erozji klifu. Górne piętro domu unosi się ponad ziemią, podążając za meandrującymi zakolami rzeki St. Maurice. Lokalizacja ta niesie ze sobą różne wyzwania, zwłaszcza w kontekście przepisów urbanistycznych, stromego zbocza, które stanowi charakterystyczną cechę topografii terenu. Ograniczenia dotyczące położenia limitują możliwość budowy w sąsiedztwie klifu. Aby w pełni korzystać z widoków, nową konstrukcję wkomponowano w profil klifu. To szczególne ograniczenie przestrzeni jest odzwierciedlone w obszernym projekcie, który kształtuje morfologię całej budowli.
Rozwiązanie formy
Résidence des Forge składa się z trzech skrzydeł umieszczonych na fundamencie z naturalnego kamienia. Każde skrzydło podparto główną konstrukcją stalową oraz celowo odsłoniętą stolarką. Te elementy splatają się w centralnej części projektu, tworząc otwartą przestrzeń, gdzie głównym elementem są monumentalne schody. Priorytetem było wkomponowanie pryzmatu w krajobraz i zachowanie jak największej ilości przestrzeni dla naturalnej struktury kamienia wykorzystanego do fundamentów. Sufit, obity ciągłymi listwami cedrowymi, tworzy ciepły i delikatny kontrast z czarną zewnętrzną powierzchnią. Listwy cedrowe rozciągają się na zewnątrz, nadając osłoniętemu pomieszczeniu efekt przejrzystości.
Efekt wizualny elewacji
Z uwagi na swoją neutralną estetykę, jako materiał wybrano czarny świerk. Całość kształtuje wyjątkową formę, która wznosi się ponad horyzont, aby oddać zamierzony efekt od pierwszych koncepcji projektowych. Podczas projektowania, celem było stworzenie wrażenia tajemniczego obiektu, harmonizującego z otoczeniem drzew i wchodzącego w interakcję z zakolami rzeki. Górne piętro zdaje się niemal wisieć w powietrzu. Dzienną strefę umieszczono na wspornikach, skupiając uwagę na otaczającym pejzażu. Pożądanym celem było wkomponowanie pryzmatu w otoczenie, zachowując jak najwięcej przestrzeni dla naturalnej faktury kamienia, użytego do fundamentów.
