DOKTORAT – WNĘTRZE W STYLU WABI SABI
Odbiorcą pokoju butikowego Wabi-Sabi może być zarówno turysta, jak i biznesmen. Dedykowany jest klientowi w każdym wieku. Ale klientowi o dużej wrażliwości i oczekiwaniach estetycznych. Walory estetyczne – podobnie jak w pokoju Futurystycznym – wydają się być zdecydowanie ważniejsze od funkcji i ergonomii. Projekt w stylu Wabi-Sabi nie zadowoli wszystkich odbiorców. Dedykowany jest klientom o szczególnych wymaganiach związanych z designem.
Hotele butikowe często powstają w budynkach nie przeznaczonych na hotele. Dlatego też są to hotele, w których rodzi się najwięcej eksperymentów jeśli chodzi o założone funkcje. Ja jednak zdecydowałam się na klasyczne rozwiązanie kompozycyjne. Uważam, że w hotelu butikowym zdecydowanie bardziej istotna, od założonej funkcji i układu kompozycyjnego pokoju, jest aranżacja wnętrza. Potrzebą gościa hotelowego w przypadku hotelu butikowego wydaje się osiągnięcie efektu nadzwyczajności. Hotele butikowe w swej wyjątkowości mogą uzupełniać atrakcyjne miejsce, w którym się znajdują. Wyrafinowany design może wyeliminować konkurencję i sprostać wymaganiom klientów o wysmakowanym guście, tworząc wyrafinowany design.
Zaproponowałam klasyczny układ pokoju, w którym wydzielona została strefa dzienna oraz nocna, strefa sanitarna i strefa przechowywania. W prostokącie podzielonym na dwa równe kwadraty, obie strefy relaksu zajmują jeden kwadrat, strefa sanitarna i przechowywania zajmuje drugi kwadrat.
Jak już wspomniałam, założona funkcja w pokoju typu butikowego w swej istocie znajduje się na dalszym planie. W pokoju butikowym najważniejsze będą użyte materiały i elementy wyposażenia oraz dodatki.
Zaproponowałam surowe kamienne wykończenie jednej ze ścian jako kontrę dla odhumanizowanych często hotelowych wnętrz, w symbiozie ze stylem Wabi Sabi. Sposób wykończenia ściany to element powtarzany
w aranżacji wielu miejsc tego hotelu, chciałabym go powtórzyć w przestrzeniach wspólnych jak lobby, restauracje, korytarze. Jego szorstkość i wypukłość można wzmocnić światłem. Taka surowa struktura może stanowić element innowacyjny wnętrza. Jeśli chodzi o elementy dekoracyjne, postawiłam na miedź. Całość uzupełniam roślinami typu bonzai.
Wnętrze w przestrzeni łóżka oraz ściany przeciwległej do niego zaprojektowane jest w symetrii. Dodatki w postaci fotela, roślin oraz elementów dekoracyjnych starają się tą symetrię zakłócić. Zaproponowałam drewnianą podłogę, kamienną ścianę, skórzany fotel, słomiany chodnik – naturalne materiały. W pokoju butikowym elektronika została ukryta. Duże – wyglądające na przeskalowane – okrągłe lustro to telewizor oraz ekran laptopa. Można z niego korzystać, lecz można cały pobyt korzystać wyłącznie z lustra, zapominając o pracy i współczesnym świecie. Zabudowa w przedpokoju ma swoje odniesienia do złotego podziału. Użytkując taki mebel znów jesteśmy bliżej natury.
W zaprojektowanej przestrzeni użyłam sztukaterii w postaci listew przypodłogowych i przysufitowych, oraz w postaci plafonu, który umieściłam na suficie. Wprowadzenie do stylistyki Wabi Sabi elementów sztukateryjnych wydaje się być sprzeczne z ideologią. Uważam jednak, że dla hotelu butikowego to kolejny atut wykorzystujący element zaskoczenia, kontrast i niecodzienność rozwiązania. Pokój wydaje się być bardziej wzniosły i wyjątkowy.
Wabi Sabi to natura, prostota i przemijanie. Odczuwanie architektury wszystkimi zmysłami. Tekstury w stylizacji Wabi Sabi są nieocenione. Materiały użyte w aranżacji są organiczne, naturalne lub pochodzą z recyclingu. To powrót do ziemi i natury. Szczególny nacisk położyłam na zastosowany naturalny kolor w odcieniach beżu. Zaproponowane oświetlenie pozwoli stworzyć różne sceny tak, by zachowana była kameralność i intymność.
Użycie dużej fotografii kobiety – w każdym pokoju innej – personalizuje przestrzeń i wzmacnia jej indywidualizm. By nie odczuwać fotografii zbyt sugestywnie, użyłam wizerunku kobiety z zamkniętymi oczami. Przymknięte powieki uwalniają marzenia oraz pozwalają zmniejszyć kontrolę. Przedstawiona na zdjęciu kobieta, to albinoska. Zaznaczyć w ten sposób chciałam tolerancję dla inności oraz poszukiwania piękna w każdym aspekcie życia. Decyzja projektowa dotycząca użycia fotografii to również pomysł na rozpoznawalność obiektu wśród innych.
Użyta przeze mnie paleta kolorystyczna to kolory ziemi. Biel, szarość, odcienie brązów i czerń. Paleta jest stonowana. Nie szukałam dominanty w kolorze, a raczej w formie. Kolor powinien koić i przytulać, a gość może czerpać przyjemność z dotyku skupiając się na teksturach i tekstyliach.
Kontrast staram się podkreślić oświetleniem, które jako element zmienny tworzy różne sceny i zmieniający się światłocień. Zmiana jest charakterystyczna dla Wabi Sabi, zmiana powoduje upływ czasu i starzenie się. Zadaniem oświetlenia jest również wydobycie użytych we wnętrzu materiałów. Charakterystyczna dla wnętrza kamienna ściana dzięki oświetleniu zyskuje trzeci wymiar.
Styl, w którym zaaranżowałam pokój to styl Wabi-Sabi, podkreśli butikowy charakter pokoju. Wabi-Sabi to japońska filozofia sprzeciwiająca się konsumpcjonizmowi. Filozofia nieuchwytna i tajemnicza. Trudno do doprecyzowania. Zwłaszcza, że „Japończycy mają godną podziwu tendencję do pozostawiania niewytłumaczalnego niewytłumaczalnym, jak widać przy pomocy szkoły zen, której najbardziej dogłębne z nauk nie mogą być przekazane za pomocą słów.” Według zen słowa są główną przeszkodą stojącą na drodze do zrozumienia. Mnisi dążą do osiągnięcia swojego celu, jakim jest oświecenie, nie poprzez uczenie się, ale poprzez oduczanie się wszelkich myśli i poglądów na temat życia i rzeczywistości.” Zen i chrześcijaństwo to religie bardzo się od siebie różniące, różnić więc muszą się także filozofie estetyczne kierujące rozwojem sztuki w tych dwóch religiach.
W dzisiejszych czasach skupiamy się w architekturze na aspektach wizualnych, intelektualnych i konceptualnych, nieco mniej na wartościach cielesnych i zmysłowych. Wzrok jest współcześnie zmysłem używanym najszybciej i zwykle ludzkie decyzje podejmowane są w oparciu o odczucia płynące z postrzegania. A chcielibyśmy wnętrze czuć, nie tylko widzieć. Przyjemnością przebywania w pokoju hotelowym mogą być nie tylko wrażenia wzrokowe, ale i haptyczne. Gładkość śliskiej jedwabnej pościeli, mięsistość pledu czy szorstkość sizalu mogą stać się dodatkowymi atutami.
Filozofia Wabi-Sabi powstała z zestawienia dwóch słów. Wabi, które oznacza życie zgodne z naturą, prostotę i pokorę. Sabi to przemijanie, starzenie się. Razem tworzą filozofię akceptacji przemijania, szukania piękna w niedoskonałości i radość życia znalezioną w prostocie. Harmonia i autentyczność tego stylu powinna sprzyjać odpoczynkowi i wyrafinowanym gustom gościa hotelowego.
Wabi Sabi to rodzaj mindfulness – koncentracja i medytacja, dostrzeganie w szczegółach tego, co nas otacza. Mindfulness to odpowiedź na nadmiar technologii, nadmiar obowiązków i przebodźcowanie. Filozofia Wabi Sabi jest odpowiedzią, jak żyć koncentrując się na rzeczach dla nas najważniejszych. Rozumienie architektury przez Japończyków to relacja. Bycie w relacji z architekturą polega nie na postrzeganiu architektury jako takiej, ale na postrzeganiu jej w czasie, dotykanie architektury innymi zmysłami niż wzrok. Odczuwanie jej faktur dotykiem dłoni, wsłuchiwanie się w dźwięk, który w zależności od użytych we wnętrzu tekstur, potrafi odbijać się i znikać we wnętrzu na wiele różnych sposobów. W swoim projekcie pokoju butikowego stawiam na odczucia cielesne, które – w mojej ocenie – są szczególnym aspektem doświadczania architektury. Rozpoznawanie i zapamiętywanie przestrzeni dzięki innym zmysłom niż wzrost wydaje mi się być wartością szczególną.
Do wnętrza pokoju butikowego hotelu w stylu Wabi Sabi doskonale będą pasować wszelkiego rodzaju misy, dzbany. Mogą być gliniane, drewniane lub miedziane. Dobrze wkomponowały się lampy Beat Light znanego projektanta Toma Dixona. Trafionym dodatkiem będzie również drzewko Bonsai, które wniesie w tą przestrzeń nieco egzotyki, a co za nią idzie – niezwykłości.
